Opeens is alles binnen handbereik. Het regent mogelijkheden. Het sputtert onrust. Er verdwijnen dingen, er verschijnen veranderingen. Het ene moment wil je schreeuwend op de barricade staan en het andere moment wil je doelloos ronddwalen. In ‘Zienderogen’ gaan DE MEIDEN hierover kletsen, schaterlachen, tranen met tuiten huilen en mooie liedjes zingen.