Een gesprek waarin wij beiden op een eerlijke en persoonlijke manier proberen een brug te maken tussen angst voor de dood en verlangen om vrijuit te blijven leven. Nienke Hammingh:” Onze psyche leeft op van een uitnodiging. Alle stemmen mogen gehoord. De crisis laat ons hard oordelen maar zou ons vergevingsgezind mogen maken. Richtlijnen geven ons instrumenten in handen om niet besmet te raken. Het ontnemen van menselijke autonomie is iets anders.” Is Maurice nu open en flexibel of star? Is Nienke naïef of heeft ze een weg gevonden om open te blijven in een zich sluitende wereld? Oordeelt u zelf. Een persoonlijk gesprek over persoonlijke visies.